We can't find the internet
Attempting to reconnect
Something went wrong!
Hang in there while we get back on track
Laboral
A CIG mobilízase este 1 de xuño contra o V Acordo para o Emprego e a Negociación Colectiva
Este 1 de xuño, a Confederación Intersindical Galega (CIG) ten convocadas asembleas de delegadas e mobilizacións sociais nas sete grandes cidades galegas máis Ribeira contra a aplicación do V Acordo polo Emprego e a Negociación Colectiva (AENC) que asinaron CCOO e UGT con CEOE e CEPYME o pasado 10 de maio.
No contexto actual de incertezas múltiples hai quen celebra este pacto entre as organizacións sindicais e empresariais máis representativas do Estado como un exercicio de responsabilidade de traballadoras e empresarias. Fronte a esta lectura, a CIG fala dun “mal acordo” fundamentado na “renuncia” de CCOO e UGT a “entender a loita, a mobilización e a folga” como elementos básicos da acción sindical para “afrontar a negociación colectiva”. Para Paulo Carril, secretario xeral da CIG, o V AENC constata “como estes sindicatos practican a desmobilización, están absolutamente domesticados e entregados a unha conciliación de intereses co capital e de submisión ao poder político e económico”.
Malia que este acordo non ten mandatos de directo cumprimento para empresas e traballadoras, senón unicamente recomendacións dirixidas a orientar os contidos da negociación colectiva, a experiencia acumulada de anteriores AENC demostra a súa influencia. Neste sentido, a CIG advirte de que o chamamento explícito á paz social supón “unha declaración sen precedentes de desmobilización”, cando “o sindicalismo tería que estar á altura das circunstancias a través da loita e da mobilización para conquistar melloras nas condicións de traballo”.
Por outra banda, ao establecer unha vixencia temporal de 2023 a 2025 e deixar fóra os anos 2021 e 2022, cunha maior inflación, “agasállanse á patronal estes dous anos porque no acordo non se contempla ningún tipo de solución”, sinalan desde a CIG. Tamén hai críticas respecto dos incrementos salariais pactados, que non aseguran a recuperación de poder adquisitivo das traballadoras e réndense ao discurso da moderación nun momento de beneficios empresariais históricos.