Movimiento obrero
A revolta do metal

Hai 8 anos, en maio de 2009, comezaba unha folga polo convenio do metal da provincia de Pontevedra que duraría 27 días, e que foi moito máis que un conflito laboral: sentiamos que podiamos con todo, viñamos de gañar conflitos, era unha folga ofensiva e non só para que non nos roubaran o que conseguiramos até ese momento.

Os estaleiros nos meses anteriores fervían, tiñamos asembleas constantes. No choio falabas todos os días do convenio e da folga que ía chegar. En Barreras estabamos facendo sete barcos, gañabamos pouco máis de 1.000 euros por 8 horas, e había moita xente enriquecéndose a conta da nosa suor.

As persoas que traballamos alí tiñamos hipotecas, familia e débedas variadas, mais sentiámonos arroupadas e convencidas da nosa forza colectiva.

Aprendemos a non camiñar sós, erguer barricadas e lanzar foguetes para nos defender. Debatiamos entre nós, na casa e no bar. Eramos protagonistas e fixemos palidecer aos nosos xefes. Pasamos de peóns a actores principais. E todo isto pasou aquí, e non hai tanto. Non é unha batalla só para lembrar, queremos volver vivila.