Precariedad laboral
“A sentenza é un elemento máis para seguir loitando polos nosos dereitos”

O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) sentenciou, o 11 de abril de 2019, á Universidade de Santiago de Compostela (USC) a aboar ao persoal investigador predoutoral a indemnización pola extinción de contrato. Esta resolución dá resposta a unha denuncia interposta polo Sindicato Nacional de Comisiones Obreras no 2017. A Asemblea de Investigadoras de Compostela, colectivo que agrupa ao persoal investigador da USC, vén de celebrar esta sentenza. Aldara Cidrás é membra da AIC e responsábel da Mesa de traballo de Xénero.

Levades meses reclamando melloras para rematar coa precarización do colectivo investigador. Que representa esta sentenza para vós?
Esta sentenza é, por suposto, un logro sindical. Nós recollémola como unha celebración porque se corresponde coas nosas demandas, polas que levamos loitando tanto tempo. Esperamos que poda sentar un precedente e que a USC deixe de gastar máis en avogados, en laudos e en sentenzas que en pagar xustamente os dereitos das súas traballadoras.

Unha das reclamacións da AIC é que se recoñeza ao persoal cun contrato formativo como parte do plantel de traballadoras. A sentenza do TSXG tamén serve de apoio a esta reivindicación.
Aínda que a denominación oficial segundo o noso convenio é de “investigadores en formación” os nosos contratos non son de formación, senón por obra e servizo. Isto tamén aparece explicitamente recollido na sentenza. É un elemento máis para seguir loitando polos nosos dereitos, que veñen tamén recollidos nos orzamentos da Xunta.

O 1 de marzo o Consello de Ministros aprobou o Estatuto do Persoal Investigador Predoutoral en Formación, que criticastes en conxunto coa Federación de Jóvenes Investigadores Precarios e Dignidad Investigadora.
Diferentes colectivos das universidades españolas levaban tempo tratando de conseguir un estatuto que recollera as demandas polas que nós tamén loitamos. Por exemplo, o recoñecemento como persoal traballador ou a pagamento por finalización de contrato, que até o 2016 si que se realizaba. Celebramos que por fin se creara, pero algúns dos dereitos polos que loitabamos non aparecen recollidos, como por exemplo o da indemnización. Este tipo de sentenzas demostran que si que ten que figurar no estatuto. Houbo outras críticas que fixemos de forma conxunta, como a exclusión do convenio do persoal sen contrato. A situación deste colectivo é desas situacións que só se dan no contexto do doutoramento. Persoas que realizan un traballo para a universidade, sen contrato e sen salario, e que non están recoñecidas teoricamente como traballadoras. Cando en moitos aspectos a labor que realizamos é semellante.

“Xerencia segue sen recoñecernos como interlocutores válidos

Vedes cumprida con esta sentenza reclamacións que tamén fixestes dende a AIC, mais quedan outras, como a equiparación salarial. Como avanzan as negociacións cos organismos xestores?
Reunímonos coa USC en marzo e Xerencia segue sen recoñecernos como interlocutores válidos, trátanos con desprezo. Seguimos en contacto grazas ao apoio dos sindicatos. Queremos diálogo, somos o colectivo de investigadores máis grande da universidade. A USC ten capacidade de negociar e de cambiar esta realidade desigual e discriminatoria que nos afecta. Hai outras demandas, como a da equiparación salarial, pero tamén deixar de ter un salario por debaixo do salario mínimo.

Esta semana celebrastes o noveno #martesnegro. Que valoración facedes desta iniciativa? Barallades outras vías para canalizar as vosas reivindicacións?
Seguimos loitando por unha USC digna, imos seguir coa iniciativa. Creemos que está sendo positiva, é unha ferramenta de visibilización. É emocionante recibir unha foto con oito investigadores levando a camisola. Co boca a boca cada vez máis xente coñece a Asemblea. E non só persoal investigador, senón tamén persoal de limpeza, persoal técnico. Isto axuda a tecer unha rede de solidariedade e de apoio. Estamos intentando plantexar outras iniciativas nas que se podan visibilizar as nosas demandas. Queremos recalcar que aínda que pareza que agora o que máis pulo está tendo son as demandas do persoal con contratos predoutorais, a AIC está formada por máis xente: post-docs, pre-docs, persoal técnico...Queremos recoller e dar pulo tamén as súas demandas máis específicas.