Laboral
Traballadoras do metal percorren as rúas de Vigo para esixir a negociación dun convenio digno na provincia

Este 15 de xuño marcharon polas rúas de Vigo, Pontevedra e Vilagarcía de Arousa centenares de traballadoras do sector do metal na provincia de Pontevedra para reivindicar a negociación dun convenio colectivo digno. Foi o primeiro de tres días de folga sectorial convocados polos sindicatos CCOO, UGT e CIG para este mes. De non acadar un acordo coa patronal proximamente, agárdanse máis paros e protestas para os días 20 e 22 de xuño, coincidindo coa feira internacional Mindtech en Vigo.

Fontes sindicais celebran o éxito da mobilización. Xulio Fernández Alonso, secretario comarcal de CIG Industria en Vigo, indicou en conversa con O Salto Galiza que “o convenio do sector en Pontevedra non pode estar por baixo dos xa negociados nas provincias da Coruña, Ourense e Lugo” e que a convocatoria de paros vaise manter se as negociacións coa patronal non avanzan satisfactoriamente.

O convenio do metal é o maior de toda a provincia de Pontevedra, pois afecta a unhas 3.700 empresas e arredor de 30.000 traballadoras. Os tres sindicatos maioritarios do sector rexeitan as propostas da patronal sobre actualización salarial, entrada de empresas de emprego temporal (ETT) e redución de permisos. Na última das once reunións mantidas desde marzo, “a patronal está ofrecendo aumentos salariais do 1% para este ano e do 2% e o 2,5% para os anos 2014 e 2015 sen incluír cláusula de revisión do IPC; e nós o que esiximos son incrementos do 4% para cada un destes anos e garantías para non perder poder adquisitivo”, explica Fernández, desde o sindicato maioritario no sector galego do metal. O feito de que se pretenda deixar fóra da actualización salarial ás traballadoras máis cualificadas fixo que o Colexio de Enxeñeiros (e Enxeñeiras) Industriais de Galiza tamén se sumase á folga.

A aceptación das ETT, segundo comentan desde a CIG, é un punto da negociación no que “non imos ceder”. Alén disto, búscase unha redución da xornada laboral anual para confluír coa media estatal, solicítanse melloras en licenzas relacionadas cos coidados de familiares ou outros aspectos da conciliación coa vida persoal que a patronal propón rebaixar no novo convenio e requírese un compromiso firme respecto da subrogación de traballadoras en empresas privadas para evitar a precariedade.

“O metal está en loita”

Esta é a primeira mobilización do sector do metal en Vigo en 14 anos. A protesta comezou ás 9:00 da mañá cunha concentración nos estaleiros de Beiramar. A zona portuaria tamén foi bloqueada na rotonda de Teis. Sen apenas incidentes avanzaron cara á praza da Estrela, onde se concentran os edificios administrativos da Xunta de Galicia, pasando tamén pola praza do Rei, sede do Concello de Vigo. A pesar de que a patronal falou dunha participación no paro do 30%, os sindicatos celebraron o “seguimento masivo” da protesta.

Desde a CIG recoñecen que había incertezas sobre a participación das traballadoras nos paros, xa que pasaron moitos anos desde a última folga no sector. Os últimos catro convenios aprobáronse sen resistencia porque “había sindicatos que non confiaban na capacidade de mobilización social” (en referencia a CCOO e UGT, que conxuntamente teñen a maioría de delegadas sindicais no sector). Con todo, a inflación sentiuse nos salarios e activou o descontento entre as traballadoras. Segundo cálculos da CIG, a falta dunha cláusula de revisión que tome o IPC como referencia no último convenio fixo que as traballadoras do sector perdesen “arredor de 2.400 euros en tres anos”.

O metal inclúe as traballadoras do tradicional sector naval, en declive desde hai anos, pero tamén a profesionais empregadas no sector das telecomunicacións, talleres de automoción ou empresas de electricidade e fontanaría. Desde a patronal quéixanse da falta de persoal cualificado, mais os sindicatos aseguran que son as condicións laborais –comparativamente peores que en Asturias ou Euskadi– as que desalentan ás traballadoras máis novas. “En Galiza hai persoal cualificado, pero está emigrado nos Países Baixos, Alemaña ou Francia, onde pagan moito máis”.

Nos últimos meses, o sector xa se mobilizou intensamente nas provincias da Coruña, Ourense e Lugo para que se considerasen as súas condicións no proceso de negociación de novos convenios colectivos.