Cuidados
Os contos das criadas

No interior das casas galegas desenvólvese un dos traballos máis invisíbeis, feminizados e precarios do eido dos servizos: o das empregadas do fogar e dos coidados. Un sector agravado pola mala cobertura dos servizos en materia de coidados e no que as mulleres migrantes representan unha porcentaxe cada vez máis importante das traballadoras.

pan
Na Galiza, o 55,35% das traballadoras do fogar dadas de alta na Seguridades Social teñen máis de cincuenta anos. Candela Fernández
4 abr 2019 08:20

Marisol Rodríguez comezou a limpar casas en Carballo hai vinte anos. Tiña dous fillos pequenos e coidaba do seu pai enfermo. “Quería ser independente, non estar pendente só dos da casa, non me sentía útil”, explica. Non podía aceptar un emprego a xornada completa, e traballar limpando fogares semellou a opción máis axeitada. A moitos acudía unha vez á semana, para facer a limpeza xeral. As familias que a contrataban case nunca a aseguraban. A raíz de adquirir experiencia comezou a esixir os seus dereitos, mais coñece casos de compañeiras do sector que continúan empregadas sen ningún seguro.

A cadea dos coidados

Criada é, segundo a Real Academia Galega, aquela persoa “que realiza os labores domésticos dunha casa a cambio dun salario”. Nos territorios do fogar desenvólvese unha das profesións máis invisibilizadas: a do traballo de coidados. Este labor “invisíbel” engloba moito máis do que se percibe a simple vista. Implica limpar, cociñar, fregar, lavar a roupa, pasar o ferro; tamén o coidado das persoas maiores, persoas dependentes ou crianzas. Un traballo físico e mental, cunha forte carga emocional. Historicamente desempeñado por mulleres, moitas veces en situación de precariedade.

“A desvalorización deste traballo é un dos elementos que incide á hora de perpetuar unhas condicións inxustas no seu exercicio”, sinala a socióloga Antía Pérez Caramés. Coa introdución do capitalismo, e a desagrarización do campo, “moitas familias empregaban a traballadoras que viñan do entorno rural e que precisamente ‘ían servir’ ás cidades practicamente unha das únicas opcións laborais que se lles ofrecía”. A maioría destas criadas entraban nas casas como internas. Máis recentemente, “no momento en que para unha boa parte das familias comezan a ser necesarios dous salarios danse as circunstancias para que se albisque como única alternativa a externalización deste traballo a través da contratación doutras mulleres”. Construíuse así a cadea dos coidados.

Na Galiza, en decembro de 2018, 26.907 persoas estaban dadas de alta no Réxime Especial de Empregadas do Fogar. O 98% eran mulleres, das cales máis da metade superan os cincuenta anos. Un eido laboral altamente feminizado e precario, no que as traballadoras se enfrontan a actitudes machistas, clasistas e, no caso das mulleres migrantes, tamén racistas. Explica Antía Pérez que “o emprego no fogar representa case o vinte por cento do emprego das persoas migrantes na Galiza, fronte a un escaso tres por cento do total de das persoas autóctonas, o que dá unha boa medida do nivel de segregación laboral que existe”.

Contratos por horas e pluriemprego

Como Marisol, moitas das empregadas do fogar compatibilizan distintos traballos. Rosa Hernández (nome ficticio) coida dúas mulleres con dependencia; unha pola mañá, outra pola tarde. A súa xornada matinal, de cinco horas de contrato, transfórmase a miúdo nunha de seis ou sete horas. Gustaríalle atopar un traballo diferente, mais non é optimista: “Neste momento non hai emprego”. De ter dereito ao paro podería deixar os seus actuais traballos e procurar un novo, explica. Porén, o Réxime Especial de Traballadores do Fogar non contempla este dereito.

Empleo hogar
O emprego no fogar representa case o 20% do emprego das personas migrantes na Galiza. Candela Fernández

Teresa Rodríguez é presidenta de Xiara, a única asociación galega de empregadas do fogar. Cando naceu, no ano 2002, o sector rexíase aínda polo Real Decreto 1424 do 1985. “Entón non era obrigatorio dar de alta a unha empregada se non traballaba máis de catro horas diarias”, di. No 2011 un novo Real Decreto veu substituír ao anterior. Recoñecéronse dereitos coma o cobro, en caso de enfermidade, do 75% da base diaria de cotización do mes anterior á baixa. A nova normativa tamén esixe a obrigatoriedade de que as empregadas do fogar estean dadas de alta na seguridade social. Con todo, Teresa calcula que entre o 60 e o 70% non o están: “Inspección de Traballo non actúa para que se cumpra a lei, escudándose en que non poden entrar nos fogares”.

Entre outras medidas, o novo decreto estableceu unha equiparación progresiva entre as bases de cotización salariais do sector ás do resto de traballadores. Esta tería que ter sido completada no 2019. Non obstante, unha emenda presentada polo Partido Popular aos Orzamentos Xerais do Estado no 2018 abriu a porta a retrasala até o 2024. A emenda 6787 levantou as protestas airadas de colectivos e plataformas do estado. A maiores, o estado español aínda non ratificou o convenio 189 da Organización Internacional do Traballo, que entre outros dereitos recolle o da prestación por desemprego para as traballadoras do fogar.

infografia empleadas hogar

Na Galiza a articulación das traballadoras á hora de denunciar abusos ou demandar dereitos non é doada. A propia natureza solitaria do emprego actúa de barreira. Isto é máis patente no caso das empregadas do fogar internas, que a miúdo desempeñan mulleres migrantes.

Interna en fogar alleo

Rosa coñeceu o traballo de interna. Ao pouco de chegar de Perú, onde deixou ao seu marido e ao seu fillo, entrou de empregada nunha aldea, ao carón do camiño a Fisterra. Vivía cunha señora maior á que coidaba ao tempo que realizaba as tarefas do fogar. “Ela era moi boa”, lembra, mais a familia da muller negábase a dala de alta na seguridade social. Decidiu marchar e atopou traballo nunha segunda casa, de novo como interna. Desta volta tiña un contrato, pero a cambio debía sufrir as actitudes racistas da muller coa que convivía. “Facíache sentir mal, preguntábame pola miña familia, por cantos irmáns tiña, e despois afirmaba que miña nai debía ternos como animais”, denuncia Rosa.

Juana Chumpitaz leva vivindo dez anos na Galiza. Como Rosa, emigrou dende Perú. Tamén, como ela, traballou de interna á súa chegada. Recibira a chamada dunha coñecida cunha oferta de traballo. Tiña que respostar de inmediato. “Non me imaxinaba que me darían os papeis, mais vin directa para traballar, cun contrato” explica. Cobraba cincocentos euros ao mes, tiña libres as fins de semana e as vacacións debía pasalas coa familia nunha casa que posuían na costa. Juana non tiña horario. Coidaba da avoa da familia, limpaba a casa e cociñaba para todos. “Cando marchei, dixéronme que era unha desagradecida”.

cuidados ilustracion

Logo dunha segunda experiencia como interna Juana atopou un emprego nunha empresa. “Pagábanme oitocentos euros por coidar a unha señora todas as noites”. Nesta compañía, igual que nunha segunda para a que traballou, cobraba o equivalente por media xornada. “Tiven problemas, non sabía a onde recorrer”, lembra. Acudiu a un sindicato, a CUT (Central Unitaria de Traballadoras), onde a axudaron. “Moitas compañeiras, coma min, pasárono mal de internas, é un emprego cunhas condicións moi duras, que a maioría das mulleres aceptan porque acaban de chegar ao país e non teñen máis remedio”, lamenta. “Rematas psicoloxicamente mal, os pacientes precísante moito, ás veces hai malos tratos”, afirma Juana. Ela, logo de superar unha depresión, conseguiu emprego nunha empresa que posúe un centro de día e ofrece axuda a domicilio.

As voces das que coidan

“As empregadas do fogar tamén teñen vida familiar, mais parece que non a teñan, como concilian elas?” cuestiona Teresa Rodríguez. Para ela, as traballadoras de coidados representan o último elo dunha cadea de opresións. “Os coidados, como a saúde ou a educación, son unha necesidade básica”, afirma. Por ese motivo reivindica que a Administración Pública se encargue de propiciar eses coidados, que demasiado a miúdo recaen nas costas das traballadoras domésticas. Elas cobren as fendas do sistema. “A ausencia de políticas sociais que aseguren a cobertura dos coidados nos períodos nos que máis se requiren, como a nenez e a vellez ou a falta de corresponsabilidade doutros integrantes das familias, nomeadamente os homes, derivan este traballo ás mulleres”, engade Antía Pérez.

“A nivel psicolóxico as mulleres que traballan neste sector séntense pequenas, unhas ninguén”, explica Teresa. Por ese motivo en Xiara decidiron organizar actividades e obradoiros enfocados na autoestima e nos autocoidados: “Serven para respirar, para compartir coas demais e que non sufran soas a súa precariedade”. Na Coruña, a ONG Ecos do Sur levou a cabo obradoiros similares da man da cooperativa Rexenerando e do colectivo estatal Territorio Doméstico. Un deles rematou cunha pasarela precaria, na que as propias traballadoras do fogar pasearon as últimas tendencias en precariedade pola rúa Barcelona.

A actriz Esther Fernández Carrodeguas colaborou con Xiara en varias das súas actividades. “A primeira vez creamos dúas poesías, que recitaron nunha gala, e noutra un fanzine”, comenta. A raíz destas experiencias, Esther escribiu a peza Malcriadas. “O texto é unha denuncia da situación das traballadoras do fogar, non só cando a súa situación é irregular, senón incuso cando están contratadas”, explica. “Fiquei coa espiña polas historias que contaban, que acontecen en moitas casas e que como sociedade queremos silenciar”. 

Como deixar un traballo sen dereito a paro
sen dereito a nada
sen dereito a deixalo mesmo cando te afogan
mesmo cando te afogan
porque precisamente non tes dereito a nada
e sen dereitos afogar é sinxelo
sen dereitos afogar é sinxelo
*

*Fragmento da obra Malcriadas,
de Esther F. Carrodeguas

No camiño a unha folga para todas
En novembro do 2018, Compostela acolleu unha xornada en torno ao traballo de coidados. Nela atopáronse empregadas da limpeza, auxiliares do fogar, representantes das kellys (limpadoras de hoteis) ou doutros colectivos como Afrogalegas. Paula Ríos, activista na Plataforma Feminista Galega e unha das organizadoras, explica que o encontro partía de dous obxectivos: “Que as mulleres deste sector se coñecesen, para ver como podían tecer redes dentro de Galiza, atender ás súas demandas e coñecer a súa realidade”. As xornadas tamén atenderon unha revisión autocrítica da folga do 8 de marzo, na que a folga de coidados supuña un eixo fundamental que se repetiu na convocatoria do 2019. A grande parte das mulleres empregadas no sector dos coidados non puideron acudir, nin poden tomar parte na súa organización. “Este ano estamos traballando en como podemos facilitar que amosen a súa adhesión”, explica Paula.
Para Juana Chumpitaz, desde a súa experiencia como traballadora do fogar, fica moito camiño por percorrer. “Eu vou traballar a fogares de mulleres. As mesmas que falan de machismo, pero que cando traballas para elas non che tratan ben. Teñen a teoría, mais non a levan á práctica”, sinala. Con todo, este 2019 ten participado nas reunións do grupo de traballos de coidados de cara ao 8 de marzo e amósase satisfeita. “Aprendes moito, é moi importante, sabes cales son os teus dereitos, o que tes que reclamar”. Pola súa banda, Teresa Rodríguez, aplaude que o movemento feminista incorporase a folga de coidados, así como as demandas do sector. “Non hai moito que se están apoiando este tipo de reivindicacións. Parece que se mirara para outro lado, xa era hora de que se falara destas cousas”, explica. 
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Laboral
Laboral Los cambios en el mercado laboral se reflejan en la siniestralidad en el trabajo
Pese a la bajada de contratos temporales, la rotación aumenta en los fijos discontinuos, donde aumentan los accidentes. Las mujeres tienen un 31% más de siniestros in itinere debido a los contratos a tiempo parcial y dedicarse a los cuidados.
Dependencia
Dependencia Los cuidados necesitarán entre 300.000 y 600.000 trabajadores más en cinco años
Las empleadas de residencias y ayuda a domicilio reclaman mejoras en esas nuevas plazas. “Debemos tener un sistema de cuidados universal y público, debe ser un derecho y no un negocio”, piden desde el sindicato ELA.
Galicia
Galicia Vigo, A Coruña y Ourense compraron material policial a Israel por medio millón de euros en solo cuatro años
El alcalde ourensano, Gonzalo P. Jácome, adjudicó un contrato por 70.000 euros días después del siete de octubre. Abel Caballero firmó otro de más de 200.000 euros y la alcaldesa de A Coruña siguió la estela con un contrato de 170.000 euros.
Turquía
Pinar Selek “Turquía sigue gobernada en base al miedo”
La profesora y socióloga turca, quien ha sufrido además de cárcel, un acoso judicial por 27 años, habla de la falta de independencia del poder judicial, del adoctrinamiento social y de la formación de la sociedad turca.
Gasto militar
Gasto militar ¿De dónde sacará Sánchez el dinero para financiar el incremento del gasto en defensa?
La promesa de aumentar las partidas presupuestarias militares necesita redirigir 10.471 millones de euros para alcanzar el 2% del PIB. Cumplirlo este año abre a su vez un grave problema para hacerlo en 2026.
Eventos
Evento Un Salto al periodismo desde el barrio: acompáñanos en un directo sobre periodismo situado
El Salto organiza un evento centrado en el potencial de los formatos sonoros para transmitir información veraz y fiable de forma cercana. Para hacer periodismo desde el barrio y barrio desde el periodismo.
Salud
El precio justo La nueva ley del medicamento o estrategias para bajar el precio de los genéricos (que son caros)
En España pagamos de media un 10% más por los medicamentos genéricos que consumimos que en el resto de la UE. Al mismo tiempo, nuestro gasto farmacéutico ha aumentado un 33% en la última década.

Últimas

Laboral
Laboral Tres nuevos días de huelga para parar el ERE en Bridgestone
Los sindicatos de forma unánime convocan paros los días 24, 25 y 26 de abril y no descartan ampliar las acciones de lucha para evitar el despido de 546 trabajadores.
There Is Alternative
There Is Alternative De redes, software, cacharritos y todo lo que no sea Elon Musk | TINA #1
Primer programa del podcast There Is Alternative de El Salto Radio sobre el lado oscuro de la tecnología y sus alternativas éticas y responsables.
El Salto Radio
El Salto Radio A dos velas
El documental “A dos velas”, de Agustín Toranzo indaga en las causas de los cortes de suministro eléctrico sistemáticos e indiscriminados que varios barrios obreros de Sevilla vienen denunciando desde hace años.
Opinión
Opinión Priorizar bombas sobre camas de hospital
El presupuesto público parece tener siempre un límite cuando se trata de contratar personal o mejorar infraestructuras en Sanidad. Pero no lo tiene cuando se trata de gasto militar.
Opinión
Guggenheim Urdaibai Respuesta al Agirre Center: no participaremos en este juego con cartas marcadas
VV.AA.
El “proceso de escucha” se invalida a sí mismo al existir un plan ya elaborado y no publicado “de expansión discontinua del Guggenheim de Bilbao en Urdaibai”.
Comunidad de Madrid
Huelga de universidades públicas Con un gigantesco mural profesorado y alumnado exigen más inversión en las universidades públicas de Madrid
Después del encierro del pasado 7 de abril, una espectacular acción de la comunidad universitaria ha llamado la atención sobre el recorte de recursos que prevé el gobierno de Díaz Ayuso en su nueva ley de universidades.
Más noticias
Estados Unidos
Extrema derecha Los beneficios de Tesla caen un 71% y Musk anuncia que reducirá su colaboración con Trump
Las protestas contra Elon Musk funcionan y hacen caer los beneficios y el valor en bolsa de la compañía. El anuncio del millonario hace que las acciones de Tesla crezcan cerca de un 5% en apenas unas horas.

Recomendadas

El Salvador
El Salvador El caso Ábrego García destapa el turbio pacto de Trump con Bukele
El joven salvadoreño no ha sido condenado ni en Estados Unidos ni en su país de origen, pero es uno de los cientos de personas con la vida pendiente de un hilo por las políticas de Trump y Bukele.
Siria
Siria Fragmentos de un retorno
Regresar no siempre es fácil. En estas misivas, los sirios Naoura A., residente en Francia, y Basem Al Bacha, residente en Alemania intercambian opiniones con motivo de la vuelta de Naoura a la ciudad donde se conocieron: Damasco.
Historia
Historia Miguel Martínez: “En Villalar, la izquierda arrancó los comuneros al franquismo”
Miguel Martínez, profesor de historia y literatura españolas en la Universidad de Chicago, analiza desde una óptica progresista la Edad Moderna, el momento histórico fetiche de las derechas españolistas.