Medio rural
Ir ao médico ou non se decatar de nada: cando o prexuízo fai mal á saúde

O estigma que cae sobre as poboacións labregas perpetúase con frecuencia nos centros de saúde, obstaculizando unha atención médica coidadosa, respectuosa e digna.  

2 ene 2021 10:31

A desatención médica nos ámbitos rurais é un feito que leva afectando á poboación da península desde hai tempo. Tan só hai uns meses, na comunidade de Castilla e León xurdiu o Colectivo por una Sanidad Rural Digna, o cal se manifestou tras a desaparición de varios consultorios e a redución de servizos básicos nas zonas labregas. Na Galiza, o pobo de Mondariz tivo que protestar por sete meses para que Sergas anunciase que a atención pediátrica (da que tamén se beneficia o Concello de Covelo) se renovaría.

A relación entre a poboación rural e o sistema de sanitario conta con algunhas particularidades que merecen ser revisadas en pos dunha melloría nas políticas sanitarias destes territorios.

Agora ben, aínda que este texto non se pretende centrar, como noutras ocasións, en sinalar as manifestacións do machismo na vida no rural, non é posible pasar por alto a súa implicación nos servizos sanitarios.

Síntoma/o machismo

Se algo de bo ten a estendida e cotiá gabanza do traballo físico no campo, é que acostuma manter activa a mente e o corpo daquela xente xubilada. Porén, é común que esta loanza termine por se converter nun valor moral que desprestixia a aquelas persoas que viven nunha aldea e non traballan a terra nin se adican aos animais. A reafirmación da identidade a través do traballo pode chegar até tal grao que os días de descanso son impensables e o corpo termina por se concibir, antes que ren, nunha ferramenta, algo que hai que usar e gastar até que aguante.

Isto, xunto cunha masculinidade que se constrúe ignorando/soportando/calando a dor e desestimando os coidados corporais –"que acostuma ser aspectos dos que se ocupan as mulleres”-, obstaculiza unha relación sensible co propio corpo. Unha das maiores consecuencias desta mestura nas subxectividades masculinas é o corrente hábito de non ir ao médico até que os síntomas e dores non poden ignorarse máis.

Quizabes isto está detrás do feito de que cada vez que un home asiste ao centro de saúde, a causa da súa visita acostuma ser tomada con máis seriedade. Lola Ferreiro Díaz, nun texto sobre a violencia machista que sofren as mulleres na atención médica, apunta que 25 por cento dos casos polos que as mulleres acoden ao médico son catalogados como psicosomáticos na primeira consulta. Este prexuízo ocasiona que ás mulleres se lles receiten psicofármacos con moita más frecuencia que aos homes.

Mais, no rural, ao prexuízo de xénero súmaselle certo ideario urbanita sobre a subxectividade das persoas que viven no rural.

Diagnóstico/A estigmatización de vivir no rural

Cando se chega a certa idade, as citas médicas forman parte da contiandade. Na miña aldea, é común que as veciñas se visiten unhas ás outras e se compartan as súas doenzas, que se relaten o que lles dixo o(a) doutor(a), que conten que estudos médicos lles fixeron e que lles receitaron...

É por estas conversas que sei o tipo de relación que acostuman ter co persoal médico. Flora, unha das miñas veciñas, leva máis dun ano cunha dor no ventre. Ten pasado por múltiples análises e toma unha cantidade incrible de pílulas. Mais, cando lle pregunto polo seu diagnóstico, Flora mira ó chan e sobe os ombreiros: “O médico non me explica nada. Sempre lle pregunto, mais sempre se enfada e me di as cousas de mala maneira e nunca me explica a causa das doenzas nin me comenta canto tempo vai durar o tratamento".

A actitude hermética de  parte do persoal médico repítese nas historias unha e outra vez. Podería pensarse que esta repetición, na realidade, se debe ao feito de que no centro de saúde só hai dous doutores para atender a toda a poboación do concello e que case toda a veciñanza comparte médico. Máis historias como as de Flora hainas en demasía e algunhas falan de experiencias que sucederon décadas atrás.

Como pode supoñerse, tamén é común escoitar que aos/ás pacientes non se lles informa para que son as medicinas que se lles receitan. Polo que ouvira, é coma se o persoal médico dese por sentado que a xente maior –e non tan maior- que vive no rural non fose a entender nin o diagnóstico nin o funcionamento dos fármacos.

Mais, ao negarlles unha explicación, se lles nega información á que teñen dereito e torce o vínculo que cada quen pode manter co seu propio corpo. Así, a relación  doutor/a-paciente, constrúese dun xeito xerárquico no que hai quen ten a información e decide unilateralmente o tratamento ao que se someterá a outra persoa. Como se a doente non tivese dereito a decidir nin saber o que lles sucede nin o que van a consumir.

Este tipo de relacións acostuman ser aceptadas polas miñas veciñas, que o viven con resignación. Despois de tanto tempo de cargar con certa estigmatización, sucumbiron a ela. “É xente estudada e eu, de todos os xeitos, non entendo ben desas cousas”.

Mais é contraproducente que o propio persoal médico dos medios rurais, traballe e se relacione influenciado por estes prexuízos sobre o rural e a súa poboación. Porque é por estes estereotipos que moitas veces non se escoita ás/aos pacientes.

Hai uns meses, Alejandro foi ao doutor porque tiña unha febre altísima. Explicoulle ao médico que lle doía a barriga, que sentía náusea e que tamén tiña dor nunha perna desde hai tempo. Ao cabo de quince minutos saíu de urxencias con medicamentos contra a intoxicación alimentaria.

Ao cabo de dous días volveu a atoparse mal e foi outra vez a urxencias, onde, sen sequera escoitaren o que Alejandro tiña que dicir, cun ton canso, dixéronlle: “Señor, tiene que ser paciente. Quédese en casa. Aún no le hace efecto la medicina.”

Alejandro seguía con febre e doente da perna ao cabo doutros dous días. Tivo a sorte de que unha veciña coñecía un médico. Esta quitoulle unha foto á perna e o médico respondeu que tiña que ir ao hospital, que tiña unha trombose que estaba a estenderse.

Os diagnósticos errados son sumamente comúns nas historias médicas que lles ouzo ás miñas veciñas. Os médicos avezan subestimar as dores e receitan pílulas contra a gripe cando o que a doente tiña era tan grave que o que en realidade precisaba era un transplante de pulmón. A frecuencia destes diagnósticos fai pensar que, máis que erros humanos, son erros ocasionados por certos prexuízos sobre a xente do rural á que non se lle escoita.

Contraindicacións

O que se di, como se di ou o que non se di, importa. E pode ser perigoso. Os prexuízos poñen en risco as vidas da xente que viven no rural. O ton autoritario, paternalista co que se infantiliza á poboación labrega, ademais, transcende o ámbito médico. Reforza e perpetúa relacións de subordinación e inciden directamente na autoestima das persoas.

As actitudes derrotistas e resignadas que poden crearse como consecuencia deste xeito de se relacionaren con certos profesionais (como poden ser os avogados, mestres, banqueiros, políticos...) calan até o punto en que se pode chegar a pensar que ese lugar subordinado é o que lles corresponde, como se ao final fose a súa culpa ou o seu fado por non estudar e quedar na aldea. Hai algo máis perigoso que iso?

Sobre este blog
Espazo literario adicado a difundir a idea de que outros estilos de vida son posibles. Un repertorio que busca dignificar as experiencias e os coñecementos que existen nas zonas rurais a través da observación, reflexión e narración da vida social e cultural dunha aldea galega.
Ver todas las entradas
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Huelva
Sanidad pública Más de cinco mil personas se manifiestan en Huelva por la sanidad pública
La plataforma Onubenses Unidos por una Sanidad Pública de Calidad denuncia, entre otras cuestiones, la saturación en la lista de esperas y la falta de un Hospital Materno Infantil en la provincia.
Sanidad pública
Sanidad La exclusividad para trabajar en la pública: bulos y verdades del nuevo Estatuto Marco
Los profesionales sanitarios llevan 20 años con la misma regulación marco. Mientras el Ministerio de Sanidad reanuda las conversaciones para crear un nuevo estatuto, médicos exigen una norma propia.
Sobre este blog
Espazo literario adicado a difundir a idea de que outros estilos de vida son posibles. Un repertorio que busca dignificar as experiencias e os coñecementos que existen nas zonas rurais a través da observación, reflexión e narración da vida social e cultural dunha aldea galega.
Ver todas las entradas
Madrid
La burbuja del alquiler Sumar, Podemos y sindicatos de inquilinos presionan para convertir en indefinidos los contratos de alquiler
Sumar lanza una propuesta legislativa para transformar en indefinidos los contratos de alquiler, una de las principales demandas de la manifestación por la vivienda del 5 de abril. Una moción de Podemos, rechazada en el Congreso, pedía lo mismo.
Líbano
Ocupación israelí Israel incumple el acuerdo de paz y mantiene tropas en el sur de Líbano para “vigilar” a Hezbollah
El Ejército sostiene la ocupación de cinco colinas a lo largo de la frontera tras evacuar sus soldados de decenas de municipios. Miles de civiles regresan a sus casas para descubrir que lo han perdido todo.
Galicia
Galicia La Xunta de Feijóo, condenada por negar visitas a una mujer que murió de cáncer por tener covid-19
La jueza dice que la situación exigía “flexibilizar” las medidas de prevención. Falleció a inicios de 2022 en el Hospital Álvaro Cunqueiro durante los últimos meses de la administración del jefe del PP con Julio García Comesaña de conselleiro.
Egipto
Egipto Ashraf Omar continúa en prisión provisional por dibujar
Ashraf Omar, caricaturista político del medio digital AlManassa, sigue en prisión preventiva indefinida tras ser arrestado violentamente en su domicilio el 22 de julio de 2024.

Últimas

Justicia
Justicia Rubiales, condenado por agresión sexual y absuelto del delito de coacciones
18 meses de multa con cuota de 20 euros al día por un delito de agresión sexual. Es la condena al expresidente de la RFEF Luis Rubiales por los hechos ocurrido en la ceremonia de entrega e medallas del pasado mundial celebrado en agosto en Sidney.
Tribuna
Tribuna Verde de ecosocial, verde de educación pública
En nuestras aulas se ha colado una prisa ansiosa, que juzga al alumnado como un gasto, que lo dirige, poco a poco, a un mundo laboral tecnoptimista y completamente atomizador.
Más noticias
El Salto Radio
El Salto Radio Humedales necesarios
Damos un paseo radiofónico por algunos de los humedales de Andalucía, espacios fronterizos entre el mar y la tierra, tan necesarios para nuestra supervivencia. Lo hacemos con Juan Martín Bermúdez, de SALARTE y algunos oyentes.
Fascismo
Memoria antifascista Allí donde hay humo, hay fuego
A unos días de las elecciones alemanas, donde la ultraderecha acude fortalecida, un repaso sobre el proceso de desnazificación posterior a la Segunda Guerra Mundial y sus medias verdades.

Recomendadas

Feminismos
Ana Bueriberi “El activismo tiene que ser colectivo: para contribuir al cambio es imprescindible despersonalizar la causa”
La periodista madrileña Ana Bueriberi reconoce que no sintió la discriminación hasta que llegó a la Universidad. Hoy, desde el proyecto Afrocolectiva reivindica una comunicación antirracista, afrofeminista y panafricanista.
Inteligencia artificial
Militarismo La máquina de los asesinatos en masa: Silicon Valley abraza la guerra
Las fantasías distópicas sobre los futuros usos de las máquinas en la guerra están más extendidas que el relato de lo que ya está pasando en los campos de batalla.
América Latina
Extrema derecha Los soldados de Donald Trump en América Latina
Mientras algunos presidentes latinoamericanos, con mayor o menor ímpetu, intentan ponerle freno, otros tantos se arrodillan y le rinden pleitesía sin recibir nada a cambio. ¿Quiénes son los súbditos latinoamericanos de Trump?