Medio ambiente
Envelenarse bebendo auga da billa: a contaminación que non cesa na zona cero das macrogranxas en Galiza

O último informe da Rede Cidadá organizada por Greenpeace sinala que o 97,5% de acuíferos analizados na Limia conteñen nitratos en proporcións alarmantes
a limia 1
Macroesterqueira de polos no concello de Sandiás | SGHN

A chaira da Limia é unha das zonas máis asolagables de Galiza. Nesta comarca ourensá, as chuvias do inverno e do outono adoitan anegar varios miles de metros cadrados de terreos de cultivo e vivendas baixas. Os humidais, como as lagoas, atópanse entre os ecosistemas máis produtivos e biodiversos do planeta. Tamén nesta zona de Ourense. No entanto, moitos estanse a transformar en vehículos para outros usos. Nomeadamente, para a vertedura dunha inxente cantidade de xurros provinte da gandaría industrial e intensiva da zona. Dende finais dos anos noventa, a presión gandeira das agora popularizadas como macrogranxas está a levar, entre outras cuestións, a unha intensa presión sobre os ciclos de auga de carbono e nitróxeno, un aumento das emisións de gases de efecto invernadoiro e unha compactación e afundimento do terreo. O estrés medioambiental ten unha grande envergadura. Disto dá conta o último informe da Rede Cidadá de Medición organizada por Greenpeace. Publicado co gallo do Día da Auga, o documento sinala que o 97,5% de augas subterráneas analizadas nesta rexión conteñen nitratos “en proporcións alarmantes” e moi por enriba do máximo permitido pola lei.

“O dano é tal que houbo momentos nos que a auga de subministro local chegou a non ser potable”

A situación é de emerxencia, pero non é unha novidade. Ademais de ser unha referencia en edafoloxía no Centro Superior de Investigacións Científicas (CSIC), Serafín González é presidente da Sociedade Galega de Historia Natural (SGHN) dende hai 28 anos: “Levamos máis de medio cento de escritos de alegación avisando á Xunta con argumentos científicos de que aquí temos un problema grave. Quince anos sen que ninguén con responsabilidade faga nada”. Aínda que a actividade de control na Limia dos científicos da SGHN comezou en 2008, os primeiros avisos do que podía acontecer alí chegaron en 1998: “Naquela altura construíuse o grande complexo gandeiro de Coren na Pedra Alta. Avisamos entón de que era unha tolemia instalar granxas industriais en zonas asolagables”. Co paso do tempo, a Xunta de Galiza seguiu dando luz verde a instalación de máis explotacións industriais e, paralelamente, os niveis de nitratos nas augas da chaira seguiron subindo sen deterse. “O dano é tal que houbo momentos nos que a auga de subministro local chegou a non ser potable por este motivo en Sandiás e Trasmiras”, recorda. Mais o problema tamén chegou de forma frontal aos pozos privados, moito máis complexos de controlar e cun risco moito maior para a poboación.

a limia 2
Camións baleirando xurros na Limia | MEL

A sociedade civil organizada e a universidade

A Rede Cidadá de Medición de Nitratos á que dá pulo Greenpeace conseguiu mobilizar, de xeito desinteresado, a máis de cen persoas por todo o Estado español para realizar as medicións que volven acreditar a dimensión do desastre. “Atopámonos cunha desidia histórica, de décadas, por parte da Xunta e da Confederación Hidrográfica Miño-Sil e unha carga gandeira insostible. É o punto vermello en Galiza. Alí está o grande acuífero do país e está contaminado tanto en augas superficiais como subterráneas”, expón Manoel Santos, coordinador de Greenpeace en Galiza. “A meirande parte da contaminación da auga por nitratos provén da gandaría industrial. E refírome a esas máis de 400 explotacións, fundamentalmente de porcos, polos e pavos, apertados en naves que foron principalmente potenciadas pola integradora da zona que é Coren”, engade. E recalca: “Produce xurros como se fora unha cidade de millón e medio de habitantes sendo unha comarca de menos de 20.000”.
a limia 4
Cianose no encoro das Conchas producida pola xestión dos residuos gandeiros | MEL

As montañas de esterco e xurros ocupan parcelas enteiras en zonas onde a auga non ten barreira. Vense a simple vista, feden e, ante unha falta de xestión adecuada, contaminan. Prodúcenas os centos de miles de animais que viven amoreados nesas naves e, aínda que poderían ser fertilizantes da terra cunha dosificación adecuada, a cantidade é tan grande que non existe, por moito, unha base territorial que a poda absorber. E esta contaminación non só a miden cidadáns desinteresados con ferramentas sinxelas. Os investigadores do CSIC e das universidades galegas tamén o fan con máis precisión e análises de laboratorio sofisticadas. Unha investigación do grupo de química analítica da Universidade de Vigo, publicada na prestixiosa revista Agriculture, Ecosystems & Environment, constatou o problema: “Tomáronse mostras de auga de 76 pozos privados e 26 fontes naturais da rexión. Máis da metade dos pozos analizados e tres fontes naturais presentaron contaminación por nitratos e algunhas mostras excederon o límite permitido pola lexislación para outros elementos e compostos. Podería inferirse que esta contaminación do acuífero superficial podería atribuírse á agricultura e gandaría intensivas”.

Aínda que os xurros poderían ser fertilizantes da terra, a cantidade é tan grande que non existe unha base territorial que a poda absorber

“Temos atopado ata seis veces máis cantidades de nitrato nas augas de pozos privados da permitida”, recalca Serafín González, biólogo do CSIC. Nesas mesmas zonas onde a cantidade de nitratos non para de medrar producindo problemas de abastecemento, explica González, seguen a autorizarse novas granxas e a ampliación das que xa existen. “Todo diante da pasividade da Consellería de Medioambiente e tamén da Fiscalía de Medioambiente de Ourense”, denuncia. Non é que a Fiscalía non actúe de oficio, senón que parece facer caso omiso a tódolos traballos e investigacións científicas que a propia Sociedade Galega de Historia Natural lles puxo enriba da mesa. “A xente estase a envelenar bebendo auga da billa e temos que ser as persoas que estamos ao tanto da situación quen avisamos aos veciños”, proclama Manuel García, agricultor ecolóxico que vive de preto e na súa terra o descontrol da xestión de residuos da gandaría industrial. Segue: “O problema é que a Xunta non ten constancia destes pozos e o que pasa cando llo comunicas ao Seprona ou á Confederación Hidrográfica é que os sancionan por non estar rexistrados”.

“Non vai acabar o 2023 sen que se xudicialice o que aconteceu no encoro das Conchas”

Aínda que un potencial percorrido xudicial parece complexo, Montse Valencia, asesora xurídica ambiental e membro de Ecoloxistas en Acción, está esperanzada: “Hai unha cousa bastante clara. Temos constancia destes perxuízos medioambientais dende o 1992 e a Xunta non moveu un dedo”. Por iso, adianta a'O Salto que “non vai acabar o 2023 sen que se xudicialice o que aconteceu no encoro das Conchas”. “Nós entendemos que estamos diante dunha omisión delitiva”, engade. Isto é, a Xunta de Galicia estaría absténdose de actuar conforme á lei xa que está no seu deber velar pola saúde medioambiental do territorio.

Enfrontarse a un xigante

O agricultor Manuel García saltou á fama hai catro anos por unha aparición televisiva na que amosaba como un camión dunha “granxa propia de Coren” regaba con xurro unha veiga. Naquela exposición, argumentaba como estas regas con xurros sen tratar levan antibióticos e moitos produtos químicos que se filtran ás augas subterráneas contaminando tamén augas superficiais, como as do encoros da zona, algo que está confirmado polos datos da propia Administración e diversos informes científicos. Cinco meses despois daquela exposición pública, García recibiu un burofax dos servizos xurídicos do Grupo Coren reclamándolle un millón de euros en danos e prexuízos por aquelas declaracións. As presións que sufriu foron contrarrestadas, entón, cunha solidariedade desbordante por parte de ducias de colectivos ecoloxistas. A repercusión mediática fixo que o xigante da gandaría industrial rebaixara o ton. Porén, a xestión dos xurros segue a mesma liña.
a limia 3
Manuel García no seu cultivo | Greenpeace, Pedro Armestro

Existen solucións a curto prazo?

Segundo o propio testemuño do científico do CSIC e máis unha densa bibliografía que lle dá sustento, o dano que se leva producido no chan da chaira da Limia “non é reversible”  no curto prazo. “A moratoria á instalación e ampliación de granxas xa chegaría tarde, xa non é suficiente agora, pero é que xamais se fixo”, denuncia Serafín González. “Hai que buscar con urxencia un mecanismo para unha redución desa carga gandeira do xeito menos traumático posible”, engade. O que reflicten os mapas do Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico é que hai moitos puntos onde non se agarda que a situación mellore nin sequera en vinte anos. “Vai tardar moito en resolverse. Nas augas subterráneas non hai os mecanismo de autodepuración natural. Nas superficiais, a actividade microbiana e a vexetación axuda a reducir os niveis de nitratos”, argumenta. Polo de agora, nas augas fondas a única maneira de que se baixen eses niveis de contaminación é que vaia entrando auga limpa que a disolva, mais é un proceso moito máis longo. “Isto vai levar anos e anos, pero canto antes tardemos en empezar, máis tardaremos en ver resultados”, remata o presidente da Sociedade Galega de Historia Natural.


Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Minería
Minaría Bruxelas cava fondo: litio galego para o novo militarismo europeo
No medio do rearme ordenado pola UE, Galiza entra no ámbito xeopolítico como potencial provedor de litio para a industria de defensa. Un enclave de alto valor ecolóxico en Doade (Ourense) converterase en canteira de baterías militares.
Medios de comunicación
Medios de comunicación Faro de Vigo despide ao seu traballador número 20 nunha década mentres asina beneficios de 2,5 millóns
O comité de empresa e o Colexio de Xornalistas reprenden a decisión da empresa do grupo catalán Prensa Ibérica e convocan unha protesta semanal nas redaccións do xornal por toda Galiza.
O Teleclube
O Teleclube 'Sorda' o debut persoal de Eva Libertad chega a 'O Teleclube'
A directora murciana estrea a súa ópera prima ao carón da súa irmá e protagonista, Mariam Garlo.
Multinacionales
Multinacionales Maersk y las rutas de complicidad con el genocidio israelí en Gaza
Crece la presión internacional contra la naviera danesa que está aprovisionando a Israel de armas para cometer el genocidio de Gaza en contra de las medidas cautelares tomadas por la Corte Internacional de Justicia.
Estados Unidos
Estados Unidos La buena sintonía entre Trump y Meloni
Como era de esperar, los mandatarios mostraron afinidades políticas e ideológicas. La italiana insistió en la idea de “fortalecer Occidente”.
Valencià
València Duelo colectivo y brecha de género, las consecuencias de la dana en la salud mental
Más allá de lo material, el sufrimiento mental continúa golpeando las vidas de l´Horta Sud. Mujeres cuidadoras y colectivos vulnerables encabezan un luto que todavía no ha encontrado descanso.
El Salto n.78
El Salto 78 Nueva revista, viejas injusticias: hablemos de Violencia Institucional
En el último número de la revista de El Salto dedicamos la portada y nuestro “Panorama” a una de las violencias que sufren las mujeres solo por el hecho de serlo, la que aún a día de hoy emana de un sistema irracional y patriarcal.
Galicia
Galicia La UE cava hondo: litio gallego para el nuevo militarismo europeo
En pleno rearme ordenado desde Bruselas, Galicia entra en el tablero geopolítico como potencial proveedor de litio para la industria de defensa. Un enclave de alto valor ecológico en Doade (Ourense) se convertirá en cantera para baterías militares.

Últimas

Series
Series Masculinidad hegemónica o plomo: la sátira contra los hombres en ‘The White Lotus’
La serie culmina de forma trágica, llevando al extremo la lógica neoliberal, y se cuestiona si es posible una transformación que no termine cooptada por el propio patriarcado.
Palestina
Genocidio Israel sigue atacando hospitales, la ONU habla del peor momento en los 18 meses de asedio
No hay tregua en Gaza, donde Israel ha recrudecido las matanzas y sigue sin permitir el acceso de alimentos y productos de primera necesidad. La ONU denuncia asimismo el asesinato de más de 70 civiles en Líbano.
Opinión
Opinión La coherencia de las políticas de Trump
No se pueden entender los aranceles de Trump sin su lucha por el control de los recursos minerales, sin Groenlandia, Ucrania o la República Democrática de Congo.
València
València CGT denuncia graves incumplimientos del plan de inundaciones en la dana de València
Un informe incorporado a la causa judicial señala la falta de seguimiento de los propios protocolos autonómicos en el día de la tragedia y la víspera.

Recomendadas

Almería
Artes escénicas Almería reclama su (dancístico) lugar
A menudo relegada al olvido en los mapas culturales, esta provincia oriental sigue siendo una gran desconocida, a pesar de su riqueza histórica, su diversidad paisajística y su potencia creativa.
Series
Series Masculinidad hegemónica o plomo: la sátira contra los hombres en ‘The White Lotus’
La serie culmina de forma trágica, llevando al extremo la lógica neoliberal, y se cuestiona si es posible una transformación que no termine cooptada por el propio patriarcado.
Comunidad de Madrid
Memoria histórica Contra la basura y el olvido: tras la pista de los cuerpos y de la memoria de los brigadistas internacionales
El Salto acompaña a un contingente internacional de políticos, políticas y activistas en una ruta en memoria de los brigadistas internacionales que acudieron a luchar a España contra el fascismo, en un ejercicio inspirador para el presente.
Camboya
Camboya 50 años del inicio del genocidio en Camboya
El régimen de Pol Pot acabó con la vida de más de dos millones de personas. Solo tres integrantes de los Jemeres Rojos han sido condenados por crímenes contra la humanidad.