Okupación
CSOA A Insumisa: Actualidade, necesidade, continuidade.

16 ene 2018 14:52

1. O xeral. Hai algo máis dun ano compartimos este pequeno esquema co que tentabamos representar a situación das tres plataformas de produción social e cultural en proceso de conformación nese momento e ás que considerabamos que había que seguirlles a pista pola súa singularidade e interese para a cidade. Un ano despois as tres foron violentamente atacadas pola Corporación Voz de Galicia e o Partido Popular da Coruña. Este é o contexto da problemática relación actual entre o goberno local da Marea Atlántica e o CSOA A Insumisa.

2. O particular. Desde o punto de vista máis técnico que podemos alcanzar, non temos ningunha dúbida: o CSOA A Insumisa é insubstituíble por ningún equipamento municipal. O que representa a nivel social, cultural e urbanístico non pode ser emulado polo público, pois a súa lóxica non responde en ningún modo aos mesmos condicionantes (en termos de autoorganización cidadá, independencia dos comúns, exterioridade urbana ou denuncia do modelo inmobiliario hexemónico). O noso posicionamento ante o conflito actual ao redor da okupación e a autoxestión cidadá das instalacións da antiga Comandancia de Obras é, por tanto, moi claro: o mellor para a cidade sería que o CSOA A Insumisa continuase as súas actividades e o seu proceso de consolidación cara a un espazo cada vez máis aberto, útil e inclusivo para as veciñanzas do barrio e da área metropolitana.

3. Dito isto, temos que mostrar a nosa decepción ante os primeiros resultados das estratexias que parecen asumir ambas as partes, e ante as que só podemos lembrar o que dicía Terry Eagleton (substitúase relixión por Marea Atlántica ou CSOA A Insumisa): "O verdadeiro reto é construír unha versión da relixión que realmente pague a pena rexeitar. E isto ten que comezar por rebater o mellor exemplo do opoñente, non o peor".

4. Por un lado, a posición do goberno municipal parece moi complicada, tanto polas limitacións que impón a estrutura legal e institucional, como, sobre todo, polo contexto político-mediático actual, de extrema agresividade e falta total de interese nun debate serio e informado sobre o papel que xogan nas cidades este tipo de centros sociais. É neste contexto de desinformación onde xorde a trampa perfecta do Ministerio e do PP-Voz, o famoso millón de euros de investimento estatal que a cidade “perdería” de non realizarse o proxecto de rehabilitación das naves. Nada máis explícito que o diñeiro, que non xoga no mesmo plano de lexitimidade que un proceso social autoxestionado, para sustentar unha chantaxe ao goberno local e á comunidade ao redor da Insumisa.

A pesar dos continuos discursos e publicacións dos amigos dos desaloxos e as cargas policiais, a vía do diálogo proposta desde o goberno municipal e a rede da Marea Atlántica é a máis razoable para abordar o asunto. Pero a cuestión é que a súa radicalidade (honestidade) depende totalmente de que a continuidade da Insumisa sexa unha das posibilidades a discutir: por moito que se evite a palabra desaloxo, un diálogo non pode comezar cunha proposta de mínimos dunha das partes que consiste na desaparición da outra parte.

Neste sentido, o CSOA A Insumisa non é só a comunidade de persoas que o viven e o sustentan cada día desde hai máis dun ano, senón a máquina que conforman co espazo que levan todo este tempo autoconstruíndo. Así, non pode existir a posibilidade de incluír á Insumisa na comunidade ao redor do novo equipamento proxectado se se elimina a materialización do proceso, a proba e a memoria da súa lóxica autónoma e popular. Poderanse unir persoas ou colectivos hoxe vinculados ao CSOA e que poidan e desexen continuar as súas actividades nos futuros edificios. Pero é preciso recoñecer que as obras de rehabilitación das naves agora en discusión implicarían a eliminación dunha parte fundamental do centro social, incluso aínda que á súa comunidade accedera voluntariamente ao seu desenvolvemento.

Se xa é un asunto consensual o recoñecemento do traballo das persoas ao redor da Insumisa na recuperación dun espazo abandonado polas administracións durante anos, por que non debater tamén sobre se ten sentido eliminar un proceso social desta envergadura (pensemos na súa actualidade, pero tamén no seu papel de continuación do ciclo Casa das Atochas - Palavea - A Insumisa) para crear un novo equipamento cuxa singularidade o fai totalmente dependente do que pase nas próximas eleccións? O proxecto municipal dun espazo para a xuventude desde a experimentación coas formas de xestión cidadá dos equipamentos públicos está moi ben, é necesario e debería facerse realidade canto antes. Noutro lugar.

5. Polo outro lado, algunhas das opinións e relatos construídos desde a rede de amizades do CSOA parecen totalmente inoportunos: que sentido estratéxico ten poñer á Marea Atlántica (goberno, simpatizantes e votantes) en contra do proxecto da Insumisa? Non sería máis sensato, como mínimo, intentar dirixir o debate, “enredar” con propostas imposibles, formular achegamentos en temas paralelos á cuestión do espazo e/ou, sobre todo, gañar novas afinidades na cidade mostrando as cualidades do lugar e do proceso? É incomprensible e de vergoña allea defender un centro social autónomo publicando textos bananeiros con ataques persoais e mencións a informacións falsas de medios masivos, como se a estratexia do “canto peor mellor” ou “contra Franco viviamos mellor” fose a única saída posible, e, o que é peor, coma se a contrainformación fose un ambiente acolledor para o traballo de Aturuxos (El Ideal Gallego) ou Xosé Gago (La Voz de Galicia). Un pouco de seriedade, por favor. Non toda a comunicación xurdida desde o círculo da Insumisa é así, tamén hai análises útiles (como algunhas das publicadas aquí), pero non é moi esperanzador que a realidade xeral definida desde as múltiples voces do debate colectivo pareza ser, en síntese, unha simple narración por adiantado do desaloxo, coma se nada máis se puidese imaxinar sen comprometer as bases do proceso, é dicir, coma se este fose o único resultado capaz de evitar unha indesexada entrada no descoñecido.

É moi urxente construír o relato da necesidade dos espazos autónomos nas cidades e estruturar os argumentos que impiden considerar como unha posibilidade razoable a formalización, legalización ou institucionalización deste tipo de procesos. Pero é indispensable partir da realidade e do contexto actual: a) Rosa Gallego e as súas amizades e simpatizantes non son extraterrestres, son veciñanzas da cidade que probablemente nunca tiveron a oportunidade de experimentar e deixarse afectar polo que se vive nun CSOA no século XXI; e b) O goberno municipal non dispón de mecanismos para renunciar ás súas competencias de xestión (e é xusto recoñecer que xa fixeron moito máis do que faría calquera outro goberno por normalizar a relación entre o Concello e os procesos sociais independentes), polo que é necesario construír colectivamente unha saída a esta situación que garanta a continuidade da Insumisa: en serio é imposible identificar os verdadeiros inimigos da autoxestión no ámbito municipal e formular un proceso de resistencia en común? Existe algunha fisura entre a falta total de relación autonomía-institución e a institucionalización da autonomía?

6. Recoñecemento mutuo, xenerosidade e longa vida á Insumisa!

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Granada
Represión La policía desaloja el centro social La Madriguera en Granada
El dispositivo policial ha echado a decenas de activistas del edificio, el pasado enero la empresa AMA Desokupa intentó cerrar el centro social con el apoyo policial en una operación que se saldó con cuatro personas heridas y una persona detenida
Okupación
Desalojo Miles de personas piden “encender la lucha” por los gaztetxes tras el desalojo de Etxarri
Denunciaron que la Ertzaintza hirió a varios manifestantes y uno de ellos tuvo que ser operado de urgencia por un balazo de foam. Señalaron la alianza entre Ayuntamiento de Bilbao y Amenabar.
Bilbao
Bilbao La Ertzaintza desaloja el gaztetxe Etxarri II en el barrio bilbaino de Rekalde
Noche de cargas policiales en Bilbao. Cinco personas fueron detenidas cuando trataban de evitar el desalojo del edificio, que se ha producido hoy a las 11h. A las 19h hay convocada una manifestación desde el parque de Amezola.
Córdoba
Disidencias Córdoba vive su primer orgullo crítico LGTBIAQ+ con una agenda de actividades y la mirada en Palestina
La plataforma convocante no ha organizado una manifestación por ser un movimiento recién nacido, pero la promete para 2026. El manifiesto publicado en redes pone en primer plano la “urgencia” de denunciar el genocidio en Palestina.
Asturias
Lucha sindical El Gobierno asturiano pedirá el indulto para Las 6 de la Suiza el próximo lunes
El ejecutivo de PSOE-IU-Convocatoria por Asturies dirigido por Adrián Barbón discutirá este lunes en su Consejo de Gobierno el indulto para estas trabajadoras, condenadas a penas de cárcel por un piquete.
Opinión
Opinión Algunas claves para hacer un análisis feminista de las masculinidades y el patriarcado
Aunque el repunte patriarcal que estamos viviendo lleva tiempo consolidándose, ahora se le está otorgando la importancia que merece en el debate público, también en Euskal Herria.
Camino al paraíso
Camino al paraíso Lógica para un futuro
Cómo hacer que quienes vienen detrás luchen por un planeta habitable y escapen de la espiral actual de individualismo, polarización y consumo.

Últimas

Laboral
Laboral Huelga contra “el peor convenio de la historia de Correos”
CGT convoca paros estatales este viernes y sábado cuando se acaba el plazo para negociar el acuerdo marco que, según el sindicato, trae “recortes y desregulación” pero que ha sido apoyado por otros como CCOO y UGT
Laboral
Laboral Europa confirma que las indemnizaciones por despido improcedente en España son insuficientes
El dictamen, que se conoció en febrero pero se hace público este viernes 27, debe ser para CCOO el arranque de una negociación a tres bandas entre gobierno, patronal y sindicatos.
Opinión
Opinión Pisarse la lengua
Orgullo Crítico Madrid difundió en redes un nuevo posicionamiento contra la psicología que se ha saldado con la salida de varios colectivos históricos de este espacio. ¿Por qué se llenó la publicación de comentarios de reproche?
Cádiz
Genocidio en Palestina Colectivos educativos de Jerez se niegan a que el fondo proisraelí KKR utilice espacios municipales
Asociaciones de Familias y otros colectivos pro educación pública se han manifestado frente al Ayuntamiento para denunciar que KKR, a través de la empresa de formación MEDAC, utiliza el espacio municipal del Chapín para su labor económica.
Más noticias
Tribuna
Tribuna La licencia social de las renovables, en la cuerda floja
España tiene que avanzar en sus obligaciones de implementación de renovables, pero debe hacerlo garantizando la licencia social de todos los nuevos proyectos. Para ello, hay que mantener comunicación fluida y tener en cuenta a cada comunidad.

Recomendadas

En el margen
Cécile C. Eveng “Perdemos amigues y es una pena porque las personas LGTBIQ pueden ayudar a desarrollar África”
La filóloga camerunesa reside actualmente en España y estudia un doctorado en migraciones, cuerpos, negrofobia y vulnerabilidad de personas. Investigar sobre identidades disidentes en su país le ha traído críticas, hasta desde la propia academia.
Feminismos
Jule Goikoetxea “Los genocidios se sustentan en prácticas micro que legitiman una manera de vivir delirante”
Jule Goikoetxea es una de las filósofas más reconocidas del Estado Español. El año pasado acompañó a Angela Davis en su visita a la Fira Literal de Barcelona. De aquellos cuatro días nace su primera novela, ‘Politeísmo bastardo’.
Federación Regional de Asociaciones Vecinales de Madrid (FRAVM)
Jorge Nacarino “El movimiento vecinal tiene que seguir siendo punta de lanza de la presión social”
Vivienda, turistificación, gestión de residuos, la masificación de eventos así como reimpulsar la participación ciudadana, son solo algunos de los retos que observa, como prioridades, el joven presidente de la FRAVM.
Madrid
Violencia machista Almeida elimina los Espacios de Igualdad y los transforma en centros especializados en violencia de género
Trabajadoras y oposición denuncian un cambio de un modelo participativo hacia otro asistencialista, en el que no se atenderá a todas las mujeres y se perderán actividades de prevención y sensibilización.