We can't find the internet
Attempting to reconnect
Something went wrong!
Hang in there while we get back on track
Xunta de Galicia
A CRTVG adxudica un plan de publicidade de 620.000 euros no medio da maior crise de reputación da súa historia
A dirección da Corporación Radio e Televisión de Galiza (CRTVG) acaba de adxudicar un dos seus maiores contratos do ano no medio da maior crise de reputación da súa historia para, fundamentalmente, pagar publicidade. Trátase dunha licitación de 620.841,77 euros dedicados exclusivamente á “comercialización de espazos publicitarios da Corporación de Radio e Televisión de Galicia, S.A. para o mercado autonómico galego”. Isto é, máis de medio millón de euros para pagar cuñas de radio, banners en diarios dixitais e anuncios nas páxinas impresas da prensa hexemónica en Galiza. Son 751.193,13 euros, en realidade, se se lle suma o IVE.
A memoria xustificativa do contrato, accesible na web de Contratos Públicos de Galicia, está asinada por José Pereira Fariña, director da área de Innovación e Negocio da CRTVG, exdecano da Facultade de Ciencias da Comunicación da Universidade de Santiago de Compostela (USC) e investigado por presunto acoso laboral a unha traballadora xunto a boa parte da cúpula da Televisión de Galiza, dirixida con man de ferro por Alfonso Sánchez Izquierdo, o home que o expresidente galego, Alberto Núñez Feijóo, colocou alí en 2009 co visto e prace do PSdeG-PSOE e que, cinco lexislaturas despois, alí segue.
Agora, tras 15 anos á fronte da cadea, comunicou as súas intencións de marchar. De feito, o presidente galego Alfonso Rueda está a manobrar cunha nova lei de medios para tratar de substituílo con menor apoio parlamentario do que sostivo o seu nomeamento na primeira lexislatura de Feijóo. Iso, xunto ás reiteradas denuncias de manipulación informativa, acoso laboral e privatizacións de servizos informativos por parte dos seus traballadores e traballadoras, levaron á CRTVG á súa peor crise de reputación até o momento.
CRTVG - Corporación Radio y Televisión de Galicia
Medios públicos A folga dos traballadores da TVG contra 15 anos de manipulación e privatización deseñados por Feijóo
Non foron poucas. Desde a cobertura das as 'vacas tolas' até a do Prestige, durante a cal os sindicatos pediron repetidamente a dimisión do entón director Francisco Campos, tamén profesor da USC e nomeado xefe da TVG por Manuel Fraga. Sempre que unha xestión pública levada a cabo desde os despachos de San Caetano foi criticable, as oficinas da CRTVG recibiron ordes de mutis. E á vista está que o cumpriron: nunca houbo vacas tolas como tal nin marea negra nin prexuízos ambientais pola factoría de Ence en Pontevedra nin perda de falantes nin tampouco perigos potenciais pola construción dunha celulosa que absorberá 46 millóns de litros de auga ao día do río Ulla.
Aínda que de maneira limitada, a Corporación Radio e Televisión de Galiza finánciase con ingresos publicitarios e este é, segundo a memoria publicada pola empresa pública, o motivo que lle leva “a ter unha presenza constante no mercado de captación de publicidade, tanto para televisión como para radio e medios dixitais, entre os anunciantes e as axencias de publicidade galegas”. “O dinamismo e as particularidades do mercado galego”, di a CRTVG, “fai necesario que este labor sexa executado por unha empresa con coñecemento e implantación no mercado galego”. “Por iso, é necesaria a selección dunha empresa que comercialice exclusivamente as campañas dirixidas ao mercado autonómico, que asegure un coñecemento profundo do mercado e un vínculo coherente cos anunciantes”, recalca.
Con todo, ningún cidadán nin cidadá pode acceder ao detalle desa repartición do seu diñeiro público. É unha das estratexias de ocultación e opacidade máis básicas nas administracións públicas. Ao subcontratar nun gran lote o diñeiro que se reparte aos medios de comunicación normalmente afíns ao partido gobernante, non publican a desagregación desa repartición nas plataformas de transparencia. Tampouco as marxes de beneficio que quedan nas compañías que os xestionan nin por suposto se pode coñecer se os prezos pagos polas insercións publicitarias están a prezo de mercado ou non. A priori, só se accede ao montante total: 751.193,13 euros de diñeiro público que se levou a sociedade Xacovision. A repartición? Pódense facer suposicións, pero pouco máis polo de agora.
Un bo medidor de favores é a dimensión que se lle dá nos grandes medios 'privados' galegos e grandes perceptores desas insercións publicitarias aos conflitos laborais dentro da CRTVG. Que é nula ou practicamente nula, só fai falta pasearse polas hemerotecas de —por orde de lucro— La Voz de Galicia, Faro de Vigo, El Progreso, o grupo Editorial La Capital (con diarios como El Ideal Gallego, Diario de Arousa), La Región, El Correo Gallego ou La Opinión de A Coruña para ver quen recibe máis ou menos diñeiro dos organismos dependentes, en última instancia, do Partido Popular de Galiza.
Investigación
Investigación Dez millóns a dedo en cinco anos: así pagaron Feijóo e Rueda a lealdade da prensa afín con diñeiro público
Os criterios contraditorios na repartición da publicidade da Xunta
A CRTVG leva seguindo este modelo de subcontratación e opacidade durante anos. Tamén o fai a Administración Xeral do Estado e unha infinidade de organismos públicos pequenos e grandes. Con todo, desde a Xunta de Galiza non se veu optando por esta vía. Como revelou O Salto, entre os anos 2018 e 2023, os Gobernos da Xunta, primeiro de Alberto Núñez Feijóo e, despois, de Alfonso Rueda, repartiron 10,8 millóns de euros en contratos sen concurso público a medios de comunicación afíns e habitualmente compracentes coa súa xestión: fundamentalmente, con liñas editoriais de dereita ou de extrema dereita.
Por iso, a estratexia da CRTVG é contraditoria coas directrices da Xunta e, mesmo, xoga en contra do seu relato. A memoria argumenta a licitación conxunta dos contratos da seguinte maneira: “A comercialización da publicidade dispoñible dos medios (televisión, radio e dixital) require que sexa realizada por unha única empresa para mellor aproveitamento da estrutura dispoñible para a execución do contrato e o aproveitamento da transversalidade de medios que poidan xerarse”. Xusto o contrario do que fan todas as consellerías do Goberno galego e as súas axencias públicas, que reparten diñeiro público a dedo e sen concurso.